Život i doba Malog Groma - Bil Brajson
Putovanja kroz moje detinjstvo. Iz pera jednog od najomiljenijih svetskih pisaca i autora bestselera New York Timesa, ovo je živo, nostalgično i urnebesno prisećanje na odrastanje pedesetih godina dvadesetog veka. Bil Brajson je rođen usred američkog veka – 1951, usred Sjedinjenih Država – u De Mojnu, u državi Ajova, usred najveće generacije u američkoj ist...
Vidi više
Putovanja kroz moje detinjstvo. Iz pera jednog od najomiljenijih svetskih pisaca i autora bestselera New York Timesa, ovo je živo, nostalgično i urnebesno prisećanje na odrastanje pedesetih godina dvadesetog veka. Bil Brajson je rođen usred američkog veka – 1951, usred Sjedinjenih Država – u De Mojnu, u državi Ajova, usred najveće generacije u američkoj ist
Cena:
999 RSD
Na stanju
Putovanja kroz moje detinjstvo.
Iz pera jednog od najomiljenijih svetskih pisaca i autora bestselera New York Timesa, ovo je živo, nostalgično i urnebesno prisećanje na odrastanje pedesetih godina dvadesetog veka.
Bil Brajson je rođen usred američkog veka – 1951, usred Sjedinjenih Država – u De Mojnu, u državi Ajova, usred najveće generacije u američkoj istoriji –bejbi-bum generacije. Kao jedan od najboljih i najzabavnijih živih pisaca, on je u savršenom položaju da prebira po svojim sećanjima na detinjstvo kako bi izvukao na svetlo dana memoarsko čisto zlato. Poput miliona svojih vršnjaka, Bil Brajson je odrastao kao superjunak u svom izmaštanom svetu: trčao je po kući i komšiluku u starom fudbalskom dresu sa nacrtanom munjom i sa peškirom oko vrata koji mu je služio kao plašt, jednim skokom preskakao visoke zgrade i pobeđivao zlotvore (i morone) – u svojoj glavi – kao Mali Grom.
Koristeći tu ličnost kao odskočnu dasku, Bil Brajson rekonstruiše život sopstvene porodice i rodnog grada – život koji nam je potpuno poznat, a ujedno dalek i nedokučiv kao da je u drugoj galaksiji. Bilo je to, podseća nas on, srećno vreme kad su automobili, televizori i kućni uređaji (da ne pominjemo nuklearno oružje) iz godine u godinu bili sve veći i sve brojniji, a DDT, cigarete i radioaktivne padavine posle atomskih proba u atmosferi smatrali su se neškodljivim, pa čak korisnim po ljude.
Topla i grohotno smešna, puna njegovih jedinstvenih, savršenih zapažanja, knjiga Život i doba Malog Groma čudesna je koliko i sve druge koje je Bil Brajson napisao. Opčiniće svakog ko je bio mlad.
„Izuzetno smešno (ne za kikot već za cerekanje sve dok vam se ne zaplače).“ Daily Telegraph
Iz pera jednog od najomiljenijih svetskih pisaca i autora bestselera New York Timesa, ovo je živo, nostalgično i urnebesno prisećanje na odrastanje pedesetih godina dvadesetog veka.
Bil Brajson je rođen usred američkog veka – 1951, usred Sjedinjenih Država – u De Mojnu, u državi Ajova, usred najveće generacije u američkoj istoriji –bejbi-bum generacije. Kao jedan od najboljih i najzabavnijih živih pisaca, on je u savršenom položaju da prebira po svojim sećanjima na detinjstvo kako bi izvukao na svetlo dana memoarsko čisto zlato. Poput miliona svojih vršnjaka, Bil Brajson je odrastao kao superjunak u svom izmaštanom svetu: trčao je po kući i komšiluku u starom fudbalskom dresu sa nacrtanom munjom i sa peškirom oko vrata koji mu je služio kao plašt, jednim skokom preskakao visoke zgrade i pobeđivao zlotvore (i morone) – u svojoj glavi – kao Mali Grom.
Koristeći tu ličnost kao odskočnu dasku, Bil Brajson rekonstruiše život sopstvene porodice i rodnog grada – život koji nam je potpuno poznat, a ujedno dalek i nedokučiv kao da je u drugoj galaksiji. Bilo je to, podseća nas on, srećno vreme kad su automobili, televizori i kućni uređaji (da ne pominjemo nuklearno oružje) iz godine u godinu bili sve veći i sve brojniji, a DDT, cigarete i radioaktivne padavine posle atomskih proba u atmosferi smatrali su se neškodljivim, pa čak korisnim po ljude.
Topla i grohotno smešna, puna njegovih jedinstvenih, savršenih zapažanja, knjiga Život i doba Malog Groma čudesna je koliko i sve druge koje je Bil Brajson napisao. Opčiniće svakog ko je bio mlad.
„Izuzetno smešno (ne za kikot već za cerekanje sve dok vam se ne zaplače).“ Daily Telegraph
